ANN VALERIE

exactly a year ago.that day was a very very HEARTBREAKING...:'(
really, one year had passed??..the PAIN, the HEARTACHES, the LONGINGNESS, the LONELINESS is still here...

until now, there's no answer to the question WHY.

everyday i think of you.
every night before i sleep, you are in my mind.
thank you for visiting me in  my dreams (can't count how many times i see you in my dreams).
the morning when i wake up, i imagined you watching your fave Disney channel shows.
on Saturdays,i miss your "pagpapakitang gilas", your chants, your songs, your dances.
i miss the times you were searching the ipod in my bag.
i miss to be called TATA.
everytime i hera the Selecta ice cream cart,i remember you.

I MISS YOU.

sabi nila, "EVERYTHING HAPPENS FOR A REASON"..
yun lang, BAKIT??...hindi ko alam.
wala akong maisip na dahilan.

I MISS YOU.

one year ka na dyan, alam namin alagang alaga ka dyan nina Mama at Amang.
siguro madami ka na namang alam na kanta.
you're a good girl.
you're a charmer.
you were our JOY.
pero sabi nga lahat ng nandito,lahat ng meron tayo, pinahiram lang NIYA satin.
at yun.binawi ka na NIYA samin...

WE LOVE YOU AND WE MISS YOU EVERYDAY!...
you will be FOREVER in our hearts....

'til we meet again my ice cream buddy!...

cornetto!!!!

MOVE ON.MOVING ON.MOVED ON.

Before mag-end ang year 2011, sinabihan an ako ni DCV na pag-arapal ko ang structural calculations ng Curtain Wall para pag umalis si Herschell, ako na ang papalit sa position nya.

At that time, excited ako at na-fla-flatter dahil lelevel-up na ang magiging tawag sakin..:)

From being an ESTIMATOR to be a DESIGN ENGINEER. Wowwww!!!!...

Petiks peyiks lang ung training ko under Herschell.

But nung dumating na ang 2012, biglang nawala ako sa focus sa work lalo na nung times before Holy Week.

Sobrang tinamad na ko sa office.

Biglang parang nagsawa na ko sa pagpasok araw araw.

Sa paulit ulit na ginagawa.

AT first I thought na babalik din ung "GANA" ko sa trabaho pag full-time na ko sa design.

Pero nung nag-full time na ko, wala pa din ung gana ko nun.

Parang wala na yung PUSO ko sa pagtratrabaho.

Then nung May 26, lumipat na ko ng department.

HIndi ganun kasaya ang pakiramdam ko.

Missin' to be in HERE

With Jey.

Awww..:'(

Since then up to now alam ko sa puso ko na meron pa ring part of myself na parang umaayaw tanggapin totally ang CHANGES..

NA kaya lang ako nagtratrabaho dahil kailangan.

Sa dami ng trabaho, parang isip ko lang talaga ang gumagana, wala na yung PUSO.

Wala na yung PASSION.

Parang napipilitan na langa ko dahil sa mga submissions dahil sa deadlines.

Haaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyy...

HIndi ko alam ang nagyayari sa sarili ko.

Parang may regrets tuloy ako kung bakit tinanggap ko 'tong trabaho na 'to...

I know YOU have PLANS for me.

Sana po ma-survive ko 'tong pakiramdam na to...

Sana po malagpasan ko ang lahat ng agam agam at mg apag aalinlangan ko po...

Tulungan NYO po akong magkaron ng liwanag at maayos na pakiramdam ang puso ko..

SALAMAT PO...